Opis: Mefistofeles: Reżyseria: Manfred Vainokivi. Z Edvardem Oją i Linnarem Priimägim. Miało to miejsce kilka lat temu w Santiago de Compostela, w najstarszym hotelu świata. Przedstawiłem przy herbacie Linnarowi Priimägimu, co uważałem za genialny pomysł, kiedy szanowny profesor zdenerwował się i wypuścił z siebie Mefistofelesa. To był niezły fajerwerk. W ciągu kolejnych 15 minut poznałem całą prawdę o sobie. Priimägi zastanawiał się, jak Ziemia mogła w ogóle unieść tak głupią osobę. Po skończeniu swojej pouczającej przemowy pod moim adresem ustąpił i powiedział: „Manfred, musisz nakręcić o mnie film”. Natychmiast odmówiłem. Może i jestem głupi, ale nie aż tak głupi, żeby zrobić film o Priimägi. Niestety, sprawy potoczyły się inaczej i Mefistofeles spełnił swoją wolę. Nie będę tutaj przytaczał treści filmu, bo byłoby to równie bezsensowne, jak ujawnianie puenty przed opowiedzeniem anegdoty. Powiem tylko, że ten film jest zemstą za wszystkie gorzkie słowa, które usłyszałam pod moim adresem. Albo, jak pisze Goethe w Fauście: „Jestem częścią tej mocy, która wiecznie chce zła i wiecznie czyni dobro."